Czym się zajmuje genetyka?
Na wizytę do genetyka zgłaszają się pary, które spodziewają się lub planują posiadanie potomstwa, a także osoby, u których wywiad rodzinny wskazał na występowanie chorób genetycznych. Czym się zajmuje genetyka? Jak genetyk może pomóc? Podpowiadamy.
Spis treści:
- Czym się zajmuje genetyka, co to za nauka?
- Czym się zajmuje genetyka – rodzaje genetyki
- Początki genetyki – prawa Mendla
- Jak wygląda wizyta u genetyka?
Czym się zajmuje genetyka, co to za nauka?
Genetyka to nauka, która zajmuje się zmiennością organizmów oraz dziedziczeniem (przekazywaniem pewnych cech potomstwu). Podstawową jednostką dziedziczności jest gen, czyli fragment łańcucha DNA, natomiast różne formy tego samego genu to allele.
Czym się zajmuje genetyka – rodzaje genetyki
Aby odpowiedzieć na pytanie, czym się zajmuje genetyka, należy rozróżnić poszczególne rodzaje genetyki. Nauka ta dzieli się na:
· antropogenetykę – dziedzina ta zajmuje się dziedziczeniem u człowieka, w skali populacji, narodów, grup etnicznych bądź też w obrębie rodziny;
· genetykę ekologiczną – która zajmuje się współoddziaływaniem dziedziczenia w ekosystemach;
· genetykę klasyczną – która bada dziedziczenie na poziomie osobniczym;
· genetykę molekularną – która bada dziedziczenie na poziomie cząsteczkowym;
· genetykę populacyjną – która bada dziedziczenie w odniesieniu do populacji;
· genomikę – nauka ta analizuje sekwencje genomów organizmów. Jej zadaniem jest poznanie sekwencji DNA, mapowanie genomu oraz identyfikowanie różnych interakcji, które zachodzą na poziomie DNA.
Początki genetyki – prawa Mendla
Za ojca genetyki klasycznej uznawany jest Grzegorz Mendel. Zakonnik oraz naukowiec czesko-niemieckiego pochodzenia prowadził badania nad krzyżowaniem roślin i na podstawie ich wyników sformułował dwa prawa dziedziczenia cech, są to tzw. prawa Mendla.
Pierwsze prawo Mendla to prawo czystości gamet. Mówi ono, że w każdy organizm posiada komórki (gamety), w których znajduje się po jednym allelu danego genu. Drugie prawo Mendla to inaczej prawo niezależnej segregacji. Mówi ono, że allele różnych genów przechodzą do gamet niezależnie od siebie. Dziś wiemy, że istnieją pary genów, które nie segregują niezależnie, a są dziedziczone jako jednostka. Nazywa się je genami sprzężonymi.
Mendel zauważył, że jednostki dziedziczenia mogą występować w dwóch formach, tzw. allelach, oraz że w zygocie mogą się tworzyć następujące kombinacje alleli:
· dwa allele dominujące;
· allel dominujący i allel recesywny;
· dwa allele recesywne.
Osobnik, który posiada dwa takie same allele danego genu w chromosomach to homozygota (AA – homozygota dominująca, aa – homozygota recesywna). Natomiast osobnik, który posiada dwa różne allele tego samego genu (Aa) to heterozygota. Niektóre choroby genetyczne są uwarunkowane obecnością allelu dominującego, oznacza to, że ujawniają się one u heterozygot i homozygot dominujących, natomiast inne warunkuje obecność allelu recesywnego – ujawniają się one u osobników homozygotycznych, posiadających dwa takie same allele recesywne danego genu.
Jak wygląda wizyta u genetyka?
Gabinet genetyka odwiedzają pary, które planujące dziecko, spodziewają się potomstwa lub już mają małe dzieci, a także osoby, które mają problemy z płodnością. Do genetyka udają się także osoby, u których w rodzinie wystąpiły choroby dziedziczne oraz te, którym zależy na ustaleniu ojcostwa biologicznego. Testy genetyczne wykonywane są na podstawie niewielkiej próbki krwi lub wymazu z policzka.
Do poradni genetycznej można się umówić prywatnie lub bezpłatnie, na NFZ (w tym drugim przypadku niezbędne jest skierowanie wystawione przez lekarza rodzinnego lub lekarza specjalistę, z informacją o wskazaniach do badań. Dzięki wizycie u genetyka udaje się zyskać cenną wiedzę na temat dziedziczenia pewnych cech, w tym także wystąpienia wad genetycznych, warunkujących różne nieprawidłowości i choroby. Specjalista może określić, czy dana osoba jest obciążona jakąś chorobą genetyczną, a także określić, jak duże jest ryzyko ponownego wystąpienia schorzenia w rodzinie. Genetyk potrafi także udzielić odpowiedzi na pytanie, jak zmniejszyć szanse na przekazanie choroby dalej oraz jakie metody działań profilaktycznych i/lub leczenia schorzeń wdrożyć, aby poprawić jakość życia chorego. W wielu przypadkach, pomimo zapisanych w genach nieprawidłowości, może on prowadzić normalne życie i funkcjonować w społeczeństwie.