Ustawa za życiem – co zawiera i do kogo jest skierowana?

Ustawa za życiem jest to ustawa, która mówi o uprawnieni­ach, jakie mają kobi­ety w ciąży oraz rodziny w zakre­sie poro­du i opie­ki nad dzieck­iem. Pon­ad­to ustawa przed­staw­ia przy­wile­je przysługu­jące rodz­i­com, których dziecko jest śmiertel­nie chore, bądź urodz­iło się z poważny­mi wada­mi wrod­zony­mi. Jakie uprawnienia wynika­ją z tej ustawy? Przez kogo wydawane jest zaświad­cze­nie za życiem? W jaki sposób moż­na sko­rzys­tać ze świad­czenia? Wszys­tkie te zagad­nienia omaw­iamy w poniższym artykule.

Ustawa za życiem – czym jest?

Ustawa za życiem – kto może sko­rzys­tać z uprawnień?

Ustawa za życiem – wypła­ta jed­no­ra­zowego świadczenia

Ustawa za życiem – jak sko­rzys­tać ze wsparcia?

Zaświad­cze­nie za życiem – na jakiej pod­staw­ie jest wydawane?

Zaświad­cze­nie za życiem – kto jest uprawniony do jego wydania?

Ustawa za życiem – jakie dodatkowe uprawnienia zawiera?

Ustawa za życiem – czym jest?

Ustawa za życiem to przede wszys­tkim zapisy mające na celu ochronę rodziny, w której urodz­iły się dzieci niepełnosprawne. Obe­j­mu­je dzieci, u których bada­nia dziec­ka potwierd­zono ciężkie i nieod­wracalne upośledze­nie, bądź nieuleczal­ną chorobę, która zagraża życiu, a niepraw­idłowoś­ci te rozwinęły się w cza­sie ciąży lub są wynikiem kom­p­likacji okołoporodowych.

Ustawa za życiem – kto może skorzystać z uprawnień?

Ustawa za życiem uprawnienia kieru­je do: każdej kobi­ety będącej w ciąży i jed­nocześnie jej rodziny; rodziny, w której przyszło lub przyjdzie na świat ciężko chore dziecko; kobi­ety otrzy­mu­jącej infor­ma­c­je, że jej dziecko może umrzeć pod­czas ciąży lub poro­du; kobi­ety, która straciła dziecko bezpośred­nio po porodzie w wyniku wad wrod­zonych; kobi­ety, która po porodzie nie może zabrać do domu dziec­ka na skutek poronienia, urodzenia martwego dziec­ka, urodzenia dziec­ka, które nie jest zdolne do życia lub dotkniętego wada­mi wrod­zony­mi, lub śmiertel­ny­mi chorobami.

Ustawa za życiem – wypłata jednorazowego świadczenia

Ustawa za życiem przewidu­je jed­no­ra­zowe świad­cze­nie w wysokoś­ci 4000 zł dla rodz­iców ciężko chorego dziec­ka. Jest ono przyz­nawane bez wzglę­du na dochód. Pon­ad­to nie jest wliczane do dochodu, gdy usta­lane są prawa do innych świad­czeń. O wypłatę świad­czenia może ubie­gać się mat­ka lub ojciec, opiekun prawny, bądź opiekun faktyczny.

Ustawa za życiem – jak skorzystać ze wsparcia?

W celu uzyska­nia pomo­cy należy złożyć w ośrod­ku pomo­cy społecznej lub urzędzie mias­ta, bądź gminy w miejs­cu zamieszka­nia stosowny doku­ment – wniosek o ustal­e­nie prawa do jed­no­ra­zowego świad­czenia z tytułu urodzenia się dziec­ka ze zdi­ag­no­zowanym ciężkim i nieod­wracal­nym upośledze­niem lub nieuleczal­ną chorobą, która zagraża życiu. Warunk­iem jest to, że zaburzenia te pow­stały w pre­na­tal­nym okre­sie roz­wo­ju dziec­ka lub pod­czas poro­du. Od dnia nar­o­dzin żywego dziec­ka liczy się 12 miesię­cy na wnioskowanie o świad­cze­nie. Jeśli wniosek złoży się po ter­minie, nie zostanie rozpatrzony.

Do doku­men­tu należy załączyć zaświad­cze­nie lekarskie potwierdza­jące u dziec­ka ciężkie i nieod­wracalne upośledze­nie, bądź zagraża­jącą życiu nieuleczal­ną chorobę. Pon­ad­to wyma­gane jest zaświad­cze­nie mówiące o tym, że mat­ka była pod opieką medy­czną najpóźniej od 10 tygod­nia ciąży aż do poro­du (z tego warunku zwol­nieni są: oso­by, które przys­poso­biły dziecko, opiekun prawny i faktyczny).

Zarówno akcep­tac­ja, jak i wypła­ta świad­czenia odby­wa się na mocy pozy­ty­wnej decyzji. Jeśli jest negaty­w­na, moż­na się od niej odwołać do Samorzą­dowego Kolegium Odwoław­czego. Cały pro­ces roz­pa­trzenia wniosku i wyda­nia decyzji nie jest związany z żad­nym opłatami.

Zaświadczenie za życiem – na jakiej podstawie jest wydawane?

Aby rodz­iców lub opiekunów dziec­ka objęła ustawa za życiem zaświad­cze­nie lekarskie (tzw. zaświad­cze­nie za życiem), musi zaw­ier­ać konkretne infor­ma­c­je. Po pier­wsze musi potwierdzać, że u dziec­ka zdi­ag­no­zowano ciężkie i nieod­wracalne upośledze­nie lub nieuleczal­ną chorobę, która zagraża życiu dziec­ka. Schorzenia te musi­ały rozwinąć się w okre­sie pre­na­tal­nym lub w cza­sie poro­du. Pon­ad­to konieczne jest zaświad­cze­nie, które potwierdza, że kobi­eta prze­by­wała pod opieką medy­czną najpóźniej od 10 tygod­nia ciąży do porodu.

Wyni­ki badań gene­ty­cznych dziec­ka są częs­to pod­stawą do wys­taw­ienia zaświad­czenia za życiem. Wiele nieuleczal­nych chorób, które w dodatku stanow­ią zagroże­nie dla życia dziec­ka, jest diag­no­zowanych za pomocą bada­nia DNA. Testy gene­ty­czne dzieci wykry­wa­ją je nawet na bard­zo wczes­nym etapie, a ich wynik jest jed­noz­naczny, wiary­god­ny i ważny przez całe życie.

Zaświadczenie za życiem – kto jest uprawniony do jego wydania?

Zaświad­cze­nie za życiem to doku­ment, który może być wydany przez lekarza posi­ada­jącego umowę z Nar­o­dowym Fun­duszem Zdrowia o udzielanie świad­czeń opie­ki zdrowot­nej lub spec­jal­istę zatrud­nionego w przy­chod­ni, która z NFZ ma pod­pisaną umowę o udzielanie świad­czeń opie­ki zdrowot­nej. Pon­ad­to lekarz musi posi­adać spec­jal­iza­cję II stop­nia lub zdoby­ty tytuł spec­jal­isty w jed­nej z dziedzin: położnict­wo i ginekolo­gia, peri­na­tolo­gia albo neonatologia.

Ustawa za życiem – jakie dodatkowe uprawnienia zawiera?

Ustawa za życiem uprawnienia zaw­iera również skierowane do kobi­et w ciąży i ich rodzin. Jest to dodatkowa pomoc w postaci: badań pre­na­tal­nych; zwięk­szonej licz­by wiz­yt porad­nict­wa edukacji przed­porodowej; koor­dy­nacji opie­ki położniczej zarówno pod­czas ciąży, jak i w okre­sie połogu; opie­ki neona­tolo­ga dla noworod­ka; dodatkowych wiz­yt położnej w celu opie­ki nad dzieck­iem; wspar­cia kobi­ety w karmie­niu pier­sią – porad­nict­wo lak­ta­cyjne; możli­woś­ci poro­du w szpi­talu na najwyższym spec­jal­isty­cznym poziomie.

Nato­mi­ast, gdy u dziec­ka zostanie orzec­zona niepełnosprawność, ofer­owane jest również wspar­cie w zakre­sie opie­ki pali­aty­wnej, pomo­cy psy­cho­log­icznej, reha­bil­i­tacji leczniczej, tzw. opie­ki wytch­nieniowej i innych świad­czeń, które wspier­a­ją rodz­inę. Poza tym uzysku­je się pier­wszeńst­wo w otrzymy­wa­niu świad­czeń opie­ki zdrowot­nej, porady i wskazów­ki doty­czące pielę­gnacji i wychowywa­nia dziec­ka. Na określonych zasadach ist­nieje możli­wość z korzys­ta­nia z wyrobów medy­cznych oraz zakupów leków poza kolejnością.

Należy pamię­tać, że każ­da ciężar­na ma pra­wo do korzys­ta­nia poza kole­jnoś­cią z usług far­ma­ceu­ty­cznych w aptekach, a pon­ad­to ze świad­czeń opie­ki zdrowot­nej. Co za tym idzie, zarówno świad­czenia szpi­talne, jak i ambu­la­to­ryjne opie­ki spec­jal­isty­cznej, należą się kobiecie w ciąży w tym dniu, w którym zgłosiła się do lekarza. Jeśli nie ma takiej możli­woś­ci, powin­na zostać obsłużona w innym, najszyb­szym ter­minie, poza kole­jnoś­cią obsłu­gi pac­jen­tów. Świad­cze­nie wynika­jące z ambu­la­to­ryjnej opie­ki zdrowot­nej powin­no być przeprowad­zone najpóźniej w ciągu tygod­nia od chwili, kiedy ciężar­na zgłosiła się do lekarza.

Dodatkowo każ­da kobi­eta w ciąży może sko­rzys­tać ze wspar­cia asys­ten­ta rodziny, czyli oso­by, która rozwieje wszelkie wąt­pli­woś­ci doty­czące ciąży, poro­du, jak również opie­ki nad dzieck­iem. Asys­tent może udzielić wspar­cia psy­cho­log­icznego oraz prawnego, pomóc w codzi­en­nej orga­ni­za­cji życia rodzin­nego oraz w zarządza­niu domowym budżetem. Jest możli­wość wyda­nia takiej oso­bie upoważnienia, za pomocą którego będzie mogła załatwić różne sprawy i reprezen­tować kobi­etę przed insty­tuc­ja­mi lub urzędami.

Zobacz też:

Badanie WES cena

Jakie bada­nia przed szczepi­e­niem warto wykonać?

Co zro­bić gdy dziecko cią­gle choruje?