Jelitówka u dzieci — obawy, profilaktyka i leczenie

Jelitówka u dzieci może mieć łagodne objawy. U najmłod­szych dzieci nieste­ty dość częs­to kończy się pobytem w szpi­talu, a starsze dzieci są wycz­er­pane jej objawa­mi  Jak rozpoz­nać tzw. grypę żołąd­kową u dziec­ka? Czy moż­na jej skutecznie zapo­biec i uniknąć hospitalizacji?

Jelitówka u dzieci — jak zapobiegać?

Jelitówka jest bard­zo zaraźli­wa. Nawet dorosłym ludziom trud­no jest się przed nią uchronić. Trze­ba bard­zo przestrze­gać zasad higieny, np. dokład­nie myć ręce po powro­cie do domu i przed każdym posiłkiem. Ogniska­mi zakaże­nia są głównie żłob­ki, przed­szko­la i szkoły. Cza­sa­mi nawet “przynosi się” ją do domu jako skutek poby­tu w szpi­talu, np. na odd­ziale dziecię­cym. Dlaczego tak jest? Jelitówka przenosi się drogą kro­pelkową, ale patoge­ny ją wywołu­jące potrafią dłu­go przeżyć poza orga­nizmem człowieka. Wystar­czy, że dziecko będzie się baw­iło zabawką, którą miał w dło­ni­ach chory maluszek, a potem weźmie nieumyte rącz­ki do buzi – praw­dopodob­nie będzie chory. Nawet w warunk­ach domowych trud­no jest się nie zaraz­ić. Wirusy jelitów­ki mogą być na wielu przed­mio­tach codzi­en­nego użytku, np. sztuć­cach, poduszkach, klamkach od drzwi. Zna­j­du­ją się też na żywnoś­ci, m.in. na niemy­tych owocach i warzywach, surowym mięsie. Sytu­acji nie popraw­ia fakt, że chory zaraża jeszcze przed pojaw­ie­niem się oznak choro­by, a także dłu­go po ich zniknię­ciu. W Polsce moż­na zaszczepić dziecko na rotawirusy, a dzieci urod­zone po 31 grud­nia 2020 r. otrzy­mu­ją ją bezpłat­nie. Nieste­ty szczepi­onka tylko częś­ciowo zapo­b­ie­ga gryp­ie żołąd­kowej, ponieważ wywołu­ją ją też inne wirusy np. adenowirusy.

Jelitówka u dzieci — objawy i leczenie

Jelitówkę moż­na rozpoz­nać po sil­nej, wod­nis­tej biegunce. Chorego zazwyczaj boli też brzuch, cza­sa­mi ma mdłoś­ci i wymio­tu­je. Zdarza się też pod­wyżs­zona tem­per­atu­ra ciała. Jelitówka u dzieci może błyskaw­icznie doprowadz­ić do odwod­nienia i wycz­er­pa­nia orga­niz­mu. Dziecko musi przyj­mować dużo płynów, np. wody (najlepiej), słabej herbaty, elek­trolitów dla dzieci. Niemowlę­ta powin­ny pić wodę lub mleko (mat­ki lub mody­fikowane). W niek­tórych przy­pad­kach koniecz­na jest zabranie swo­jego potom­ka do lekarza. Koniecznie trze­ba to zro­bić, gdy:

• maluszek nie ukończył 8. tygod­nia życia lub ma zapad­nięte ciemiączko,
• obawy choro­by nie ustępu­ją przez kil­ka dni,
• dziecko jest obciążone chorobą przewlekła, np. cukrzycą.

Należy też to zro­bić, gdy malec ma objawy odwod­nienia: suchy język, apa­tia, duża sen­ność, krew w stol­cu, brak odd­awa­nia moczu (lub bard­zo mało), brak łez w trak­cie płaczu, bard­zo silne prag­nie­nie, lub prze­ci­wnie – niechęć do picia.