Badania połówkowe a prenatalne — czym się różnią?
Ciężarne dużo słyszą o badaniach połówkowych i prenatalnych. Często gubią się w natłoku informacji na temat tych badań. Nie wiedzą, które z nich wykonać i na czym właściwie polegają. Poniżej wyjaśniamy, czy badania połówkowe i prenatalne to to samo i omawiamy, na czym dokładnie polega ich wykonanie. Przeczytaj i wybierz dla siebie odpowiedni test!
Spis treści:
Badania połówkowe — co to takiego?
Badania połówkowe to forma diagnostyki prenatalnej. Przeprowadza się ją dokładnie w połowie ciąży (między 18 a 22 tygodniem). Polega ono na wykonaniu badania USG, podczas którego dokładnie ocenia się budowę anatomiczną malucha. Oceniany jest także płyn owodniowy, łożysko oraz pępowina. Lekarz dokonuje także kilku pomiarów, takich jak:
- BPD — szerokość główki płodu
- HC — obwód główki płodu
- TCD — szerokość móżdżka
- NF — fałd karkowy
- AC — obwód brzuszka
- FL — długość kości udowej
- HL — długość kości ramiennej
Dzięki temu w USG połówkowym lekarz może zauważyć oznaki wad wrodzonych u płodu, takich jak zespół Downa, rozszczep kręgosłupa czy wady serca. W trakcie tego badania lekarz może także określić płeć, jeśli maluch odpowiednio się ułoży.
Badania połówkowe a prenatalne
Badania prenatalne to nie tylko USG połówkowe. Diagnostyka prenatalna oferuje nam dużo więcej badań. W jej ramach przeprowadzić możemy także:
- Test PAPP‑A – jest to badanie biochemiczne, które wykonuje się na podstawie próbki krwi matki. Dzięki niemu u płodu rozpoznany może zostać zespół Downa, zespół Edwardsa oraz zespół Patau. Test PAPP‑A wykonuje się między 11 a 13 tygodniem ciąży.
- Test NIFTY pro – jest to badanie wolnego płodowego DNA (cffDNA). Również jest ono wykonywane na podstawie próbki krwi matki. Test NIFTY pro pozwala na wykrycie u płodu aż 94 wad wrodzonych. Dzięki niemu określona może zostać także płeć dziecka, jeśli przyszli rodzice mają takie życzenie. Badanie to wykonać można już w 10 tygodniu ciąży.
Testy te to badania nieinwazyjne. Wykrywane jest w nich zwiększone ryzyko rozwoju danej wady. Diagnozę należy potwierdzić w badaniu inwazyjnym. Najczęściej jest to amniopunkcja. Polega ona na pobraniu próbki płynu owodniowego poprzez nakłucie powłok brzusznych ciężarnej. Następnie jest on przesyłany do analizy. Jej wynik jednoznacznie potwierdzi lub wykluczy obecność wady wrodzonej u płodu.