Ważne badania prenatalne w ciąży — które warto wykonać?
Badania prenatalne to jedne z najważniejszych testów w ciąży. Powinna wykonać je każda ciężarna. Dzięki nim możemy wykryć wady wrodzone u dziecka jeszcze przed jego narodzinami. Wybór takich testów jest jednak dość spory. Który więc wybrać? Sprawdź, jakie są ważne badania prenatalne w ciąży!
Spis treści:
USG genetyczne
USG genetyczne to badanie obrazowe. Wykonuje się je tak, jak zwykłe badanie USG. Używa się jednak do tego dokładniejszego sprzętu, co pozwala lekarzowi dokładniej ocenić rozwój dziecka. Dzięki temu u płodu wykryć można m.in. wady serca, zespół Downa czy wady cewy nerwowej.
Test PAPP‑A
Test PAPP‑A jest podstawowym badaniem prenatalnym. Wykonuje się go na podstawie próbki krwi matki, która jest analizowana pod kątem stężenia białka PAPP‑A. Wykonuje się go między 11 a 13 tygodniem ciąży. Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca, aby badanie to wykonać razem z USG genetycznym.
Test PAPP‑A jest badaniem biochemicznym, dzięki któremu u płodu wykryć można trzy najczęściej występujące trisomie, czyli:
- Zespół Downa (trisomie chromosomu 21)
- Zespół Edwardsa (trisomie chromosomu 18)
- Zespół Patau (trisomie chromosomu 13)
Testy typu NIPT
Testy typu NIPT to badania wolnego płodowego DNA (cffDNA). Analizuje się w nich DNA dziecka, które znajduje się w krwioobiegu matki. Do przeprowadzenia badania wystarczy więc próbka krwi ciężarnej.
Testy typu NIPT to dość duża grupa badań. Są one nieinwazyjne, ale mają bardzo wysoką czułość. Najbardziej zaawansowanym z nich jest test NIFTY pro. Dzięki niemu u płodu wykryć można aż 94 wady wrodzone. Badanie to umożliwia także poznanie płci dziecka, jeśli przyszli rodzice mają takie życzenie.
Amniopunkcja
Amniopunkcja należy do grona inwazyjnych badań prenatalnych. Oznacza to, że w teście tym ingeruje się w środowisko płodu. Mimo tego amniopunkcja jest niezwykle bezpiecznym badaniem. Ryzyko pojawienia się jakichkolwiek powikłań wynosi niecały 1%.
Amniopunkcja nie jest badaniem, które wykonuje się u każdej ciężarnej. Przeprowadza się je jedynie w przypadku otrzymania nieprawidłowego wyniku testu nieinwazyjnego. Do jej wykonania potrzebna jest próbka płynu owodniowego. Pobiera się go poprzez nakłucie powłok brzusznych kobiety za pomocą cieniutkiej igły.