Zespół Kannera — przyczyny, objawy, diagnostyka
Zespół Kannera to inaczej autyzm wczesnodziecięcy. Jest to zaburzenie neurorozwojowe, które wywołuje objawy związane z mową i komunikacją oraz funkcjonowaniem społecznym, a także ograniczone i sztywne zachowania. Zobacz, jak możesz rozpoznać go u swojego dziecka!
Spis treści:
- Zespół Kannera — co to za schorzenie?
- Zespół Kannera — przyczyny
- Zespół Kannera — objawy
- Zespół Kannera — diagnostyka
Zespół Kannera — co to za schorzenie?
Zespół Kannera, inaczej autyzm wczesnodziecięcy, to zaburzenie opisane po raz pierwszy w 1943 roku przez Leo Kannera. Dzisiaj jest on nazywany ojcem autyzmu. Zaburzenie to statystycznie występuje u 5–10 na 10 000 dzieci. Najczęściej rozwija się ono u chłopców.
Zespół Kannera — przyczyny
Zaburzenia ze spektrum autyzmu, takie jak zespół Kannera, wciąż są badane. Aktualnie wiadomo, że ma on podłoże wieloczynnikowe. Czynniki, które mogą przyczyniać się do jego rozwoju to:
- Czynniki genetyczne – aktualnie znane są 224 mutacje w genach, które powiązano z autyzmem
- Powikłania ciążowe lub okołoporodowe
- Wady rozwojowe ośrodkowego układu nerwowego
Zespół Kannera — objawy
Zespół Kannera, tak jak inne zaburzenia autystyczne, może objawiać się w różny sposób. Objawy jednak zawsze dotyczą trzech następujących grup:
- Zaburzenia mowy i komunikacji — może być to jedynie niewielkie opóźnienie w rozwoju mowy lub całkowite nierozwijanie umiejętności mówienia. Często pojawia się także echolalia, czyli powtarzanie zasłyszanych słów lub zwrotów.
- Problemy z funkcjonowaniem społecznym — autystycy często biorą wszystko dosłownie. Mają także problemy z reagowaniem adekwatnym do sytuacji oraz okazywaniem jakiegokolwiek kontaktu fizycznego.
- Ograniczone i sztywne zainteresowania i zachowania – dzieci z zespołem Kannera nie znoszą zmian. Mogą reagować na nie złością lub smutkiem. Często mają one także mało popularne zainteresowania, takie jak zbieranie guzików.
Zespół Kannera — diagnostyka
Diagnostyka zespołu Kannera i każdego innego zaburzenia ze spektrum autyzmu jest dość złożonym procesem. Zajmuje się nią psychiatra dziecięcy, ale konieczne są także konsultacje m.in. z psychologiem, pedagogiem czy logopedą.
Do diagnostyki zespołu Kannera używa się przede wszystkim obserwacji. Używa się do tego specjalnych kwestionariuszy diagnostycznych. Często wykonywane są także badania neurologiczne oraz badania wzroku i słuchu. Zalecane jest także przeprowadzenie kompleksowego testu genetycznego, takie jak badanie WES.