Czy spektrum da się rozpoznać, czyli uroda dzieci z autyzmem

Na pod­staw­ie wyglą­du i pier­wszych obserwacji zachowa­nia innych ludzi, wstęp­nie wyra­bi­amy sobie o nich zdanie. Doty­czy to także niety­powych reakcji dziec­ka. Wielu ludzi zas­tanaw­ia się, czy nowo poz­nane dziecko ma zły humor, czy też może ma autyzm. Próbu­ją ocenić czy jego wygląd świad­czy o tym zaburze­niu. Czy uro­da dzieci z autyzmem jest inna niż ich rówieśników. Nie. Takie dzieci nie mają np. zmienionych rysów twarzy czy odmi­en­nej budowy ciała. Nato­mi­ast warto znać objawy autyz­mu, aby nie krzy­wdz­ić ich niesłuszny­mi osądami.

Spis treś­ci:

1. Uro­da dzieci z autyzmem — ważniejsze jest zachowanie dziecka
2. Uro­da dzieci z autyzmem, a zachowanie przy dorosłych
3. Dziecko z autyzmem w przedszkolu
4. Dziecko z autyzmem a poz­nawanie i rozu­mie­nie świata

Uroda dzieci z autyzmem — ważniejsze jest zachowanie dziecka

Dziecko ze spek­trum autyz­mu zachowu­je się inaczej niż jego „zdrowi” rówieśni­cy. W rzeczy­wis­toś­ci nie cier­pi na jakąś chorobę. Po pros­tu jego dzi­ała trochę inaczej. Autystyk ma trud­noś­ci z przetwarzaniem infor­ma­cji. Otacza­ją­cy o świat wyda­je mu się chao­ty­czny. Wiele sytu­acji, które dla innych osób nie wyda­ją się groźne, u dziec­ka z autyzmem wywołu­je reakc­je obronne, czyli agresję albo ucieczkę. Żyje w swoim włas­nym świecie i trud­no jest mu go opuszczać, aby naw­iązać relac­je międzyludzkie.

Uroda dzieci z autyzmem, a zachowanie przy dorosłych

Gdy dziecko z autyzmem jest z osobą, przy której nie czu­je się dobrze, sta­je się albo wyco­fane, albo agresy­wne. Z kolei towarzyst­wo spoko­jnego, przy­jaznego opieku­na spraw­ia, że jest ono bardziej skłonne do współpra­cy i naw­iąza­nia więzi. Ogromne znacze­nie ma cier­pli­wość i zrozu­mie­nie takich zachowań jak:

• pow­tarzalne ruchy ciała,
• niety­powe reagowanie na ludzi
• duży opór przed zmi­aną rutynowych czynności,

Dziecko z autyzmem w przedszkolu

Zachowanie autysty­cznych dzieci w wieku przed­szkol­nym jest trudne zarówno dla opiekunów, jak i innych kilku­latków. Przed­szko­lak z autyzmem izolu­je się od resz­ty grupy, nie potrafi zrozu­mieć potrzeb i uczuć innych ludzi. Może być natar­czy­wy nawet wobec zupełnie obcych mu osób. Nie zważa na zasady współży­cia społecznego i reguł zachowa­nia się. Źle reagu­je na zmi­anę schematu dnia. Nie potrafi baw­ić się z inny­mi przed­szko­laka­mi, a częs­to nawet nie ma na to ochoty. To nie uro­da dzieci z autyzmem jest przy­czyną odtrą­ca­nia ich przez rówieśników, ale ich specy­ficzne zachowanie.

Dziecko z autyzmem a poznawanie i rozumienie świata

Dziecko autysty­czne częs­to nie jest zain­tere­sowane poz­nawaniem otoczenia. Jego uwa­ga jest zazwyczaj ukierunk­owana na konkret­ną wiedzę, np. chce wiedzieć dosłown­ie wszys­tko o dinoza­u­rach. Z powodu swo­jego izolowa­nia się, wol­niej uczy się odpowied­niego zachowa­nia. W trak­cie roz­mowy nie dostrze­ga ważnych syg­nałów, np. mimi­ki twarzy i przez to nie rozu­mie wypowiedzi rozmów­cy. Ogromne prob­le­my spraw­ia mu, jeśli ktoś żar­tu­je albo ironizuje.