Padaczka dziecięca — objawy, przyczyny i leczenie
Jednym z istotnych problemów społecznych, którego nie można bagatelizować, jest padaczka dziecięca. Przyjmuje się, że w szkole, w której uczy się 1000 dzieci, 5–10 z nich zmaga się z tą chorobą układu nerwowego. Jej obawy nie zawsze są wyraźnie widoczne, a szybka diagnoza pozwala ułatwić dziecku codzienne życie. Jak rozpoznać napad padaczkowy? Zaraz wyjaśnimy!
Spis treści:
Padaczka — objawy i diagnoza
Jest to zaburzenie neurologiczne mózgu o przewlekłym charakterze. Cechą charakterystyczną są nawracające, spontaniczne napady padaczkowe. Objawy takiego napadu są bardzo różne i ściśle powiązane z położeniem i wielkością części mózgu, w którym wystąpiły nieprawidłowości.
Napad epilepsji dziecięcej może trwać od kilku sekund do kilku minut. W tym krótkim czasie dochodzi do:
• niekontrolowanych ruchów rąk i nóg (drgawek);
• częściowej albo całkowitej utraty świadomości;
• objawów psychicznych, np. uczucia niepokoju lub trudnego do opanowania strachu, przebywania poza własnym ciałem;
• niekontrolowanego wykonywania pewnych czynności, np. przyjmowania nienaturalnych pozycji ciała, wyprężanie się, ślinotoku, mimowolne oddawania moczu lub stolca;
• przerywanie wykonywania czynności i jej kontynuowanie po kilkunastu sekundach;
• upadków i urazów na skutek nagłej utraty napięcia mięśniowego.
Tuż po głównym etapie, przeważnie następuje okres splątania, utrzymujący się maksymalnie 15 minut. Ponadto chory może czuć się zmęczony, mieć trudności w mówieniu, odczuwać ból głowy i zachowywać się nietypowo. Często pacjenci nie pamiętają zdarzeń, które miały miejsce w trakcie napadu.
Zdarza się, że napad epilepsji dziecięcej nie jest zauważony przez otoczenie. Przykładowo, napady nieświadomości są rozumiane jako brak pilności lub koncentracji uwagi. Natomiast częste upadki tłumaczy się niezgrabnością.
Czy padaczka dziecięca jest wyleczalna?
Aż 75% przypadków padaczki udaje się całkowicie wyleczyć poprzez dobranie właściwych leków. Środki farmakologiczna trzeba zazwyczaj przyjmować przez wiele lat bywa ‚że do końca życia. Przypisuje je neurolog, a jego zaleceń należy ściśle przestrzegać. Bezwzględnie nie można ich odstawiać bez konsultacji z lekarzem.
Niestety leki przeciwpadaczkowe mają skutki uboczne. Nierzadko powodują senność, osłabienie i zmęczenie. Pacjenci skarżą się na m.in. na bóle i zawroty głowy, zaburzenia pamięci i koncentracji uwagi. Niepożądane objawy w dużym stopniu można zniwelować poprzez stopniowe i wolne wprowadzanie leku i zastosowanie właściwych suplementów diety.
W sytuacji, gdy epilepsja dziecięca nie ustępuje pomimo leczenia, specjaliści decydują się na:
• leczenie chirurgiczne;
• zastosowanie stymulatora nerwu błędnego;
• dietę katogenną.